Een paar dagen terug hebben de Nederlandse kindjes met de Nepalese kindjes op de Amalia Astro school geskypt. Dit was echt heel bijzonder om te zien. Wat een verschil. De Nepalese meisjes konden hun ogen niet geloven; hebben de Nederlandse kinderen een poppen/bouw hoek? En de Nederlandse kinderen vonden namaste zeggen super stoer en waren trots dat ze engelse woordjes konden verstaan.
Het zijn allemaal kinderen, maar ze groeien op in een totaal verschillende omgeving. En ik denk dat het heel erg bijzonder was voor de kinderen om elkaars omgeving te zien. En vergeet niet, de Nepalese kinderen hebben misschien geen poppen of bouw hoek maar krijgen gelukkig wel heel veel liefde en aandacht.
Ik vond het zo ongelofelijk mooi dat de Nepalese kinderen geen moment “jaloezie” uiten, maar alleen maar gunnen. Dat ze naar mij toe rennen en zeggen “wat gaaf he India dat ze poppen hebben” en vervolgens gewoon weer tevreden buiten door spelen met hun elastieken bal.
Wat zijn het toch allemaal prachtige mensjes. De Nederlandse en de Nepalese. Misschien koop ik wel een mooie pop en wat blokken voor de Nepalese kindjes, gewoon omdat ik van ze hou :)